dinsdag 27 maart 2012

de gulden middenweg


De gulden middenweg

Loden schoenen strompelen
schoorvoetend
over de gulden middenweg
glimmend zwart asfalt verleid
het stinkt

links ligt de linke snelheid
rechts de tragisch trage stroom
waar mensen naadloos
opgaan in de meute
hun blikken strak vooruit

snel weg
schoeisel uitschoppen
vrij en fris

blote voeten
rennen ongeremd
naar voren
ze vrijen met het gras
vechten met het grind
vliegen over obstakels

misschien
past het ruige bergpad
toch wel beter

maandag 26 maart 2012

Zwart wit


Zwart wit

Zwart wit
gracieus dartelen
geboeide bewegingen
over het toneel
gekleurde muziek vloeit vrij
ik traan
het is al even geleden
dat ze zo ver naar binnen ging

Marco van der Bij 26-3-2012

zondag 25 maart 2012

zo simpel kan het zijn


Zo simpel kan het zijn

Even niet praten
grauwe kleuren
opgeslurpt door smetteloos wit
zware woorden
als blokken beton
in mijn maag

grof gemalen gruis
spat van mijn lippen
scherpe stukken snijden
zuiver en diep

jouw open lach
dicht de wonden

zo simpel kan het zijn

Marco van der Bij 25-03-2012

dinsdag 20 maart 2012

Fossiel


Fossiel

Ik zie je
zoals je bent

ik laat je wankelen
herstel je evenwicht
weeg je woorden

ik speel je spiegel
reflecteer je licht
absorbeer je duister
kaats kennis terug

ik ben een  grijze vlinder
jij een jong fossiel
en stiekem
al vele malen ouder

Marco van der Bij 20-3-2012

Moeder

Sommige dingen zijn vaak moeilijk om te zeggen, daarom zet ik ze dan ook vaak op papier... hieronder een stukje uit een lied voor mijn moeder. De meeste zullen ongetwijfeld snappen wat ik bedoel

Moeder

Ik heb ik je gegeten
Ik heb in je gewoond
Ik heb in je geslapen
Ik heb in je gedroomd

vrijdag 16 maart 2012

ik wil je

zoals gisteren aangekondigd....een gedicht over lelijke meisjes.

Ik wil je

hangende houding waarin je staat
harde trekken van je naakte gelaat
bier bruist na op je gebarsten lippen

ik kijk

de hakken van je laarsjes kapot
een wilde pluk haar ontsnapt je knot
valt vormloos voor je koude ogen

ik gluur

billen in een vormloze broek verstopt
borsten in een te kleine push up gepropt
gespannen wachtend om eruit te glippen

ik staar

gluiperig dichterbij geslopen
met diepe teugen je zilte geur opgesnoven
je stoot me af en trekt me aan

ik wil je

Marco van der Bij 16-03-2012


donderdag 15 maart 2012

Gisteren geweldige avond gehad in het schiller theater. Samen met Hanneke Verbeek een stukje voor gedragen uit onze nieuwste bundeltje, zeven zondige dagen. Nu bezig met de zeven deugden, en met een los gedicht. Er is namelijk een wedstrijd uitgeschreven door de stichting nadorst. Je moet dan een erotisch 'iets"schrijven over lelijke meisjes....maar wat is lelijk?...Mmmm, lijkt me echt iets voor mij om dat eens uit te diepen. Ook dacht ik, kom laat ik weer eens iets plaatsen, dus hieronder het liedje taal, wat we ook uitvoeren met BruusQ. Het is het twee Nederlandstalige liedje dat ik schreef, zo'n vier jaar geleden.



Taal

Mensen praten veel, zeggen niets
Politiek gedrag, geen ruimte voor verlies 
Masker op harnas aan, laat jezelf niet kennen.
Geen rust geen tijd, iedereen moet rennen 

Op sommige plaatsen, preken ze muziek
Kan het verstaan, strakke ritmiek
Sta er voor de ramen, door twijfel overmand
Golven die me raken, geen dissonant

Refrein
Luister, laat me 
Alles wat ik vraag 
Versta me, begrijp me 
Voordat je gaat
Raak me, grijp me
Laat me even toe 
Blijf bij me, ken me 
Zo moe

Sluip naar binnen, nog in rook gehuld
De warmte tegemoet, mijn hart wordt gevuld
Leg mijn ziel op tafel, naakt en onbevreesd
Ogen strelen woorden, alles wordt gedeeld

Refrein

Tekst Marco van der Bij 2008

woensdag 7 maart 2012

Verwarring


Dit keer geen gedicht, maar een liedje (dat we ook met BruusQ doen), heel klein...


Verwarring


Mijn glas tot aan de rand gevuld
Rode zon raakt de aarde
Verwarring die stil verdwijnt
Spijt dat ik het bewaarde

De maan klimt aan de hemel
Maar niet zo hoog als ik
Ik zoek tot achter de melkweg
En verder, totdat ik schrik

Want de blauwe lucht verschijnt
Het antwoord niet te vinden
Mijn papier vol met woorden
Fles leeg, ga weer naar binnen

Want de blauwe lucht verschijnt
Het antwoord niet te vinden

Marco van der Bij juli 2008


donderdag 1 maart 2012

Propvol


Propvol

Uitgekookt zijn ze
uitgehongerd aangeschoven
haast onmerkbaar
zuigen ze me leeg

de haantjes voorop
de kippen zonder kop
pikken ook hun graantje mee

grote leugens onder hun vleugels
geklets uit hun dikke nek
licht gebakken lucht barst

zouden ze door hebben
dat ik er mijn buik van vol heb?

Marco van der Bij 29-02-2012