vanaf de piek
schijnheilig licht
over groene stekelige takken
de monnik van gelijke kappen
die anderen van zondes beticht
de veroordeling maakt me ziek
de woorden van vrede
als hellevuur
al het zoet besprenkelt met zuur
het meeste niet te vreten
voordat de haan drie keer kraait
overal nutteloos haat gezaaid
de meeste te bang
om te breken
de beangstigende preken
te vast in hun hoofd
hij roept
zij volgen
verbolgen
bekijk ik mijn eigen kaart
Urbi et Orbi
staan niet op mijn menu
