Het geweten
Waar schimmig licht
verdwaalt in dikke mist
de muffe geur van putten
de waarheid laat braken
dat is de plek
waar het zich bevind
in cirkels
doolt het rond
door geheime gangen
langs webben van ragfijne leugens
geen enkel lek
alles potdicht
maar eens
zullen muren scheuren
verzet zwart zich fel tegen kleuren
slaat warmte gaten in het schild
langzaam sijpelt het eruit
iedereen ademt immers
liever frisse lucht
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Geef je reactie....