Babylon
Buitenblazen ze
hoog van de toren
vechtend om voorrang
en domme dingen
die misschien niet eens bestaan
onleesbare lippen
blaten over verwarrende randzaken
de klagende schapen
heel even mak
binnen
neem ik
vanuit de verste hoeken
van mijn herinnering
haastig hoge hordes
langs snerpend snoeihard
dwars door zalig zoet zacht
tot aan de doffe klanken
van krachtig metaal
ik was al eerder in deze zaal
waar verjaarde snaren
spannende nieuwe verhalen spinnen
mensen
met mensen verbinden
in Babylon spreekt iedereen nog steeds
de oeroude taal
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Geef je reactie....