Voor
Giovanni
Slaap zacht
oude vriend
Je lijf lijkbleek
op de zwart beklede hoekbank
de hand waarmee je jarenlang gaf
strak langs je borstkas
de andere
waarmee je pijnplekken duidde
met gekromde vingers op je buik
ontvleesde benen
hoog opgetrokken
adem gebroken
je lichaam opgerold tot een vorm
die je terugbrengt
naar het allereerste begin
wat ik het meest zal missen
is je ontwapenende glimlach
bij een glas
avondrood
Marco
van der Bij, 25-3-2013
